رانندگان و بیمه تامین اجتماعی

در رانندگی برخلاف مشاغل دیگر، اغلب شاغلین دارای کارفرما هستندو کارفرما پیگیر بیمه ی تامین اجتماعی آن هاست، اما در رانندگی که غالب رانندگان مستقل و مالک خودرو هستند این وظیفه اعم از پرداخت حق بیمه، بررسی عدم اختلال در پرداخت ، نداشتن معافیت بیمه یا پرداخت بخشی از بیمه توسط کارفرما ،اطلاع از امکانات و تسهیلاتی که بیمه تامین اجتماعی در اختیار بیمه گذار قرار می دهد، لیستی از مراکز بیمارستانی و درمانی که بیمه گذار به رایگان یا با حداقل پرداخت می تواند بستری یا مداوا شود، نحوه بیمه کردن افراد تحت تکفل و موارد انبوه دیگری که به علت خویش فرما بودن بیمه ی رانندگان، این قشر از این خدمات بی اطلاع بوده و به غیر از مزایای بازنشستگی که آن هم حداقل پرداختی است از مزایای دیگری محروم خواهند ماند.

لذا ماهنامه راننده له مرور زمان می تواند بخس عمده ای از این اطلاعات رار در اختبار رانندگان قرار دهد که بتوانند در زندگی خود از این مواهب به عنوان بخشی از حقوق شان بهره مند شوند.

نکته دیگر که با امور صنفی مرز مشترک نیز دارد میزان پرداخت حق بیمه، بیمه بیکاری و مرخصی استعلاجی، بیمه مشاغل سخت برای رانندگان درون شهری است که این موارد در خصوص بیمه ی رانندگان با مشکل مواجه است. این امور ابتدا نیاز به همفکری تمامی رانندگان دارد و سپس ماهنامه ی راننده به عنوان تریبونی مستقیم در اختیار رانندگان خواهد بود تا بتوانند حقوق بیمه ای خود را از مسئولان ذیربط مطالبه نمایند.

قانون بیمه اجتماعی رانندگان

ماده واحد- از تاریخ تصویب این قانون کلیه ی رانندگان وسایل نقلیه ی حمل و نقل بار و مسافر بین شهری و درون شهری مشمول قانون تامین اجتماعی مصوب 1354/04/03  قرار گرفته و مکلف اند حق بیمه ی مقرر در این قانون را رأسا بر مبنای درآمدی که همه ساله طبق ماده ی 35 قانون مذکر تعیین می شود حداقل سه ماه به سازمان مزبور پرداخت و از مزایای قانون تامین اجتماعی برخوردار گردند.

تبصره 1- سازمان تامین اجتماعی مکلف است با دریافت حق بیمه ، مزایای مندرج در قانون تامین اجتماعی را طبق قانون مذکور به آنان ارائه کند.

تبصره 2- تردد رانندگان در جاده ها منوط به داشتن دفترچه ی کارت معتبر از سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور است. صدور ، تمدید و تجدید دفترچه ی کار راننده مستلزم ارائه ی گواهی سازمان تامین اجتماعی مبنی بر پرداخت حق بیمه توسط وی خواهد بود.

تبصره 3 – کلیه ی شرکت ها و موسسات حمل و نقل بار و مسافر بین شهری مکلف اند از: تحویل کالا یا مسافر به راننده ای که فاقد دفترچه ی کار معتبر از سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور است، خودداری کنند.در صورتی که شرکت ها و موسسات مزبور بارنامه و یا صورت وضعیت مسافر جهت رانندگان فاقد دفترچه کار معتبر صادر کنند، برای بار اول مکلف به پرداخت معادل سه ماه حق بیمه ی یک راننده به ازاء هربارنامه و یا صورت وضعیت مسافر و در صورت تکرار مکلف به پرداخت معادل یک سال حق بیمه ی یک راننده به سازمان تامین اجتماعی هستند.سازمان تامین اجتماعی حق بیمه ی مذکور را طبق ماده ی 50 قانون تامین اجتماعی مصوب 1354/04/03 از شرکت ها و موسسات صادر کننده ی بارنامه مطالبه و وصول می نماید.

تبصره 4 -نیروی انتضامی و پلیس راه مکلف است به هنگام تردد وسایل نقلیه باربری و مسافربری دفترچه ی کار رانندگان را کنترل و در صورت عدم ارائه دفترچه ی  کارت معتبر طبق ماده ی 7 قانون الزام شرکت ها و موسسات ترابری جاده ای به استفاده از صورت وضعیت مسافری مصوب 1368/02/31 برخورد کنند.

تبصره 5- صدور و تمدید دفترچه ی کار رانندگی منوط به احراز صلاحیت های قید شده در آئین نامه ی اجرایی این قانون خواهد بود.

6-آئین نامه ی اجرایی این قانون حداکثر ظرف 3 ماه از تاریخ تصویب توسط سازمان تامین اجتماعی ، وزارت راه و ترابری و وزارت کشور تهیه و به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید.

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه ی علنی روز یکشنبه مورخ ششم مرداد ماه یک هزار و سیصد و هشتاد و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1388/05/31 از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام موافق با مصلحت نظام تشخیص داده شد.